Mama heeft een artistieke kaart gekocht, iets van Klee met fel geel en pentekeningen. Ze vraagt aan de kinderen of ze 't mooi vinden. Klara vindt het mooi, Josse niet.

Klara: Maar dat is kunst Josse!
 

Josse: (maakt met zijn hand een geste van a real gentleman) Gaat u maar mevrouw!
 

Opa: Klara, vandaag is toch een speciale dag hé.

Klara: (zonder nadenken): Ja, de laatste dag dat ik 6 jaar ben.
 

Opa legt uit dat er wit sap komt uit sommige cactussen en dat de kinderen daar beter afblijven, omdat het sap heel erg prikt in de ogen.

Josse: Is er geen plant met rood sap?

Opa: De plant met rood sap wordt "drakenboom" genoemd, maar die groeit niet hier.

Klara: Die groeit in landen waar ze Spaans spreken. Zo gelijk "Ik heb dat niet gedaanos."
 

De kinderen kijken naar Tom en Jerry als musketiers.

Oma: De musketiers verdedigen de koning.

Klara: Tom is geen musketier. Hij is zeker in dienst van de kardinaal.

Oma en opa kijken enigszins verbluft naar elkaar.

Oma: Weet jij wat een kardinaal is?

Klara: Nee, eigenlijk niet.

Oma: Ik zal proberen het je uit te leggen. Weet je wat een pastoor is?

Klara: Nee.

En toen zat oma met haar mond vol tanden.
 

Mama is een deur aan het schilderen. Josse wil helpen. Mama zegt dat hij nog eventjes moet wachten. Mama gaat even weg en als ze terugkomt stelt ze vast dat Josse toch het verfrolletje heeft gebruikt. Mama wordt boos.

Josse: Kan je 't mij vergeven mama?

Mama (onthutst): Ja jongen. Wat wil dat eigenlijk zeggen "vergeven"?

Josse: Dat ik nog een kans krijg? 
 

Mama: Is hij misschien ook verliefd op Aisha?

Josse: Nee, maar hij wou graag naast mij staan. Hij werd zeer boos en zei dat hij ons hart er zou uitsnijden.

Mama: Amaai, wat een grote ruzie...

Josse: Dat is door de liefde.

Opa: Je hart uitsnijden, dat is toch geen liefde?

Josse: Nee, dat is bozigheid.
 

Josse speelt het piratenspelletje met opa. Josse wint en opa ziet er erg ontgoocheld uit. Josse legt zijn hand op opa's hand en zegt troostend:

Josse: Dat komt omdat ik dat zo dikwijls speel.
 

Opa: En, wat willen jullie eten vanavond?

Josse: Pannenkoeken.

Opa: Denk je nu echt dat jullie telkens als ik hier ben pannenkoeken kunnen eten?

Josse (denkt even na): Jij bent toch de verwenner, want jij komt toch uit het verwenhuis. Jij mag ons dus altijd pannenkoeken laten eten..
 

Opa: Was 't leuk op school vandaag?

Josse: Ik begin de school beu te worden. Ik weet al zoveel.

Klara: Maar je moet nog veel leren. Weet je hoeveel 100 + 280 is?

Josse: Nee.

Klara: Dat is 380.

Opa: Maar dat heb jij toch ook niet op school geleerd !

Klara: Jamaar opa, als één + twee 3 is, dan is 100 + 280 toch 380 zeker.
 

Klara en Josse zijn bij opa en oma. Er wordt een spelletje memory gespeeld. Opa neemt al voor de 3de keer hetzelfde kaartje.

Opa: Potverdorie!

Klara: Een beetje op je taal letten hé opa.
 

Josse (heel boos): Vader, ik ben razend op jou!
 

Josse: Je maakt mijn lievelingseten klaar.

Opa: Ik hoop dat je 't lust.

Josse: Ja, want anders zeg ik "idioot".

Opa (licht verontwaardigd): Tegen wie?

Josse: Tegen wie het klaargemaakt heeft.
 

Opa: Amaai, dat is veel. Kan Sinterklaas zijn geheugen dat wel allemaal aan? Want dat is toch al een oude man?

Klara: En hoe is het met jouw geheugen opa? Want jij bent toch ook al oud!
 

Opa: Amaai, ik wist niet dat er in een bos zoveel bomen stonden.

Josse: Iedereen weet dat, behalve jij.