Josse is bij opa en oma omdat hij ziek is. Opa en oma spelen een spelletje memory met hem. In geen tijd heeft Josse veel meer kaartjes.

Opa: Amai, wat zou dat zijn als hij niet ziek was!

Josse: Ik heb enkel keelpijn. Mijn hersenen zijn niet ziek!
 

Oma: Dat zal mama niet leuk vinden. Want dan heb je straks geen honger meer voor het middageten.

Josse: Ik heb altijd snel terug honger.

Ja, dat is voor opa en oma geen nieuws.
 

Opa en oma zitten zonder elektriciteit. Ze drinken koffie bij Ward en Klara.

Opa: We zullen 't wel zien als we straks in Wichelen aankomen: als er een emmer staat is de elektriciteit terug.

Papa: Ja, want elektriciteit is stroom en wat stroomt kan in een emmer.

Klara: Energie stroomt door een gesloten kring, als die dicht is tenminste. Als hij open is, dan werkt het niet. Dat heb ik op school geleerd.

Oma: Flauw grapje hé van opa.

Klara: ik begin er steeds meer last van te krijgen.
 

De kinderen zitten aan opa's computer en willen een filmpje zoeken om naar te kijken.

Josse: Mag ik? Mag ik? Mag ik?

Klara (plechtig): We gaan overleg plegen!!!

Oma: En... is 't gelukt, het overleg?

Klara: Wel, Josse heeft voorgesteld om naar iets te kijken en als 't goed is, dan kijken we, anders niet.
 

Josse (tegen Klara): Oooooh, er bestaat geen lievere zus dan jij. En dat is een compliment.

Klara geeft hem een knuffel en zegt: En er bestaat ook geen aardiger broer dan jij.

Oma: En waarom wordt er zoveel liefs gezegd? Was er een aanleiding?

Josse: Zomaar. 't Is gewoon waar.
 

Papa geeuwt heel hard.

Opa: Amaai, papa ziet er moe uit.

Josse: Ja, papa zal om 8 u naar bed moeten.
 

Josse: Ik ga toch geen voetballer worden. Ik wil voetballen voor mijn plezier.

Oma; Wat wil je dan wel worden?

Josse: meester.

Oma: Zoals papa?

Ja, maar ik wil andere lessen geven.

Ward: zoals...

Josse: Nederlands. Lezen en schrijven...

Ward: Maar jij doet dat toch niet graag?

Josse: Nee, maar ik kan het wel goed.
 

Josse: Ik zou toch liever een broer hebben in plaats van een zus.

Klara: Ik zou niet liever een zus hebben, Josse. 
 

De tafel ligt vol lego. Josse moet van mama opruimen. Na een tijdje komt ze in de living.

Mama: Amai, dat ziet er hier al een stuk beter uit. Maar Josse is dikke tranen aan 't schreien.

Josse: (echt verdrietig) Vind je niet dat ik nog te klein ben om zo gans alleen op te ruimen?
 

Josse tegen zijn ouders: 2 dingen vind ik niet goed bij jullie. Ik krijg te weinig snoep en ik mag te weinig op de computer.
 

Josse in de auto: 'k Wou dat ik niet geboren was, dan zou ik niet moeten opruimen.
 

Klara: Als ik iets anders graag zie dan mama, dan krijg ik eerst een preek en daarna zegt ze dat ik mag kiezen.
 

Oma: Weet jij eigenlijk wel wat dat is, een klooster?

Josse: Niet echt. Waar mensen samenleven?

Oma: Ja, er zijn kloosters voor mannen en er zijn er voor vrouwen. Maar niet voor beide. Mensen in een klooster leven in dienst van God.

Josse: Da meen je nie!!!

Oma: Toch wel, maar tegenwoordig zijn er niet veel meer. Vroeger was het er ook heel veilig. Want alle mensen waren heel gelovig en een klooster aanvallen was zowat hetzelfde als God aanvallen.

Josse: Aja, en dan riskeerden de aanvallers de hel.
 

Josse dekt de tafel voor het avondeten.

Mama: De borden op een cm van de boord of gelijk ermee.

Josse: Je bent nogal kieskeurig zeg.

Mama: Ik heb dat van oma geleerd.

Josse: Wat een gemene smoes!
 

Oma heeft enkele weken geleden een val gemaakt, en is nog aan het herstellen, heeft veel pijn als ze zit, kan dat niet.  Ze heeft nog veel rust in bed nodig, kan soms eens opstaan.

Josse valt slecht tijdens een voetbalwedstrijd.  Besluit van de dokter van wacht: kneuzing van heup, hij zal enkele dagen pijn hebben, mag enkele dagen niet meedoen met turnen, maar daarna zal hij wel ok zijn.

Josse op de dag van zijn val: 'Wat is dat hier de laatste tijd?  Eerst oma, nu ik!'
 

Opa: We zullen nog even moeten wachten. Want de dames zijn nog even aan het praten.

Josse: Ja, en als dames praten, dan duurt dat meestal lang.
 

Josse: Nee, maar ik kan toch moeilijk schrijven "Beste ouders"...
 

Opa: Amai, dat zou ik ook wel willen kunnen. Hoe heeft hij dat gedaan? Maar daar ben ik nu te oud voor.

Josse: Jammer, want dan zou mama een grote erfenis krijgen!
 

Josse is volgens oma een mama's kindje.

Oma: Maar jullie hebben ook een hele lieve mama.

Opa: Soms toch... Geen reactie van de kinderen.

Opa: Ze hebben het niet gehoord.

Klara: We hebben het wel gehoord maar we zijn zo verstandig om niet te reageren.
 

Sofie: Hou jij niet van wetten jongen?

Josse: Nee.

Klara: Ben jij soms een anarchist???